Έτοιμες Λύσεις

Irisz Agocs

Πολλές φορές τα παιδιά δε θέλουν να προσπαθήσουν άλλο ή κουράζονται επειδή δεν μπορούν να βρουν κάποια λύση και απογοητευμένα ζητούν βοήθεια από άλλους (διδάσκοντες, γονείς, μεγαλύτερους κλπ).

Η διδακτική μου πείρα μου έχει μάθει το εξής:
"Δεν πρέπει να δίνουμε έτοιμη τη λύση!"

Ακόμη και σε ένα παιδί που έχει παραιτηθεί από την προσπάθεια, δίνουμε κίνητρα για να συνεχίσει να προσπαθεί. Τα κίνητρα είναι υπαινιγμοί βοήθειας που θα το οδηγήσουν στη λύση και όχι έτοιμη η λύση "στο πιάτο" όπως συνηθίζουμε να λέμε.

Μόνο έτσι θα ενισχύσουμε την αυτοπεποίθησή του και θα του δείξουμε να μην παραιτείται αλλά να συνεχίζει, επειδή μπορεί να τα καταφέρει.

Αφορμή γι' αυτήν την ανάρτηση μου 'δωσε μια μητέρα, από τα μαθήματα Υπερηρώων. Μόλις το παιδί της δυσκολευόταν και της ζητούσε βοήθεια, εκείνη του 'δινε αμέσως -και τελείως αβίαστα- την απάντηση.

Η φράση: "Να, αυτό ξέχασες!", δε νομίζω να ενίσχυε σε τίποτε το έργο που είχαμε αναλάβει και οι δύο (εγώ σαν παιδαγωγός κι εκείνη σαν βοηθός του παιδιού) και έκανε το παιδί να μην αυτονομείται στις προσπάθειές του αλλά να στηρίζεται συνέχεια πάνω της.

Της συνέστησα λοιπόν (με ευγενικό τρόπο φυσικά, για να μην την προσβάλω), να δίνει υπαινιγμούς και να κατευθύνει το παιδί προς τα πού να στραφεί –ακόμη κι αν αυτό ήταν ολοφάνερο- αλλά να μην του δίνει άμεσα τη λύση για να του αφήνει τη χαρά και την ικανοποίηση να τη βρίσκει μόνο του.


Μόνο έτσι περνάει στο μυαλό του παιδιού το σημαντικό μήνυμα: "Μπορώ! Είμαι ικανός! Τα κατάφερα!", που θα το βοηθήσει στις επόμενες προσπάθειές του.


.

Σημείωμα

Απόσπασμα από σημείωμα προς τους γονείς

Θεσσαλονίκη, 8 Νοεμβρίου 2010

Αγαπητοί γονείς,

φέτος θα συνεχίσουμε με τον 2ο κύκλο μαθημάτων του Εργαστηρίου Έκφρασης και Δημιουργικής Γραφής.

Θα ήθελα να σας πληροφορήσω σχετικά με το περιεχόμενο των μαθημάτων της 2ης χρονιάς και γραπτώς, κυρίως για όσους δεν ήταν στην ενημέρωση της πρώτης συνάντησης।

Τα μαθήματα που θα γίνουν φέτος έχουν τους εξής στόχους:

1. Την περαιτέρω ανάπτυξη της φαντασίας και της αντίληψης των παιδιών.

2. Τη δημιουργική σκέψη, την παραγωγή ιδεών και τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να μεθοδοποιήσουμε τον "κατιδεασμό".

3. Την συγγραφή ατομικών κειμένων (μικρές ιστορίες, παραμύθι κ.λπ.).

Το τρίτο μέρος θα γίνει βήμα-βήμα (για να μην πω πρόταση-πρόταση) και μετά από πολλές ασκήσεις και σχετικά παιχνίδια προεργασίας.

Μ' αυτόν τον τρόπο, κάθε παιδί θα μάθει καλύτερα πώς να δουλεύει με τις προτάσεις, τη ροή, τα μέρη και την ολοκλήρωση ενός κειμένου.

Έτσι, θα επισημανθούν καλύτερα και οι ατομικές δυσκολίες και τα σημεία στα οποία το κάθε παιδί αντιμετωπίζει προβλήματα στο γραπτό λόγο και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και καθοδήγηση.

Στόχος είναι, στο τέλος της χρονιάς, ο κάθε μαθητής να κρατάει στα χέρια του το δικό του καλογραμμένο βιβλίο, με τον τίτλο και το όνομά του στο εξώφυλλο. Να μπορεί να είναι περήφανος γι αυτό και να το δίνει να διαβαστεί από συγγενείς και φίλους ή να τους μοιράζει αντίτυπα όπως κάνουν οι καταξιωμένοι συγγραφείς.

...