Ο Ερωτηματικόσαυρος και ο Πιρατής χωρίς ε

Σήμερα, για να βοηθηθούμε στον καταιγισμό ιδεών (brainstorming), φωνάξαμε και βοήθεια.

Τον γλυκούλη ...Ερωτηματικόσαυρο, που ζωγράφισα με βάση το σχήμα ενός ερωτηματικού και τον κακό ...Πιρατή (χωρίς έψιλον) που τον σχημάτισα με βάση το γράμμα Πι.

Απόσπασμα της ιστορίας:

"Μια φορά και έναν καλό καιρό, υπήρχε ένα περίεργο πλάσμα, ένας γλυκούλης Ερωτηματικόσαυρος με μεγάλο κεφάλι και μια περίεργη ουρά.

Τριγυρνούσε εδώ κι εκεί στις προτάσεις και ζούσε ευτυχισμένος, ώσπου εμφανίστηκε ένας κακός και μοχθηρός... Πι..ρατής χωρίς έψιλον. Το κεφάλι του βρισκόταν πάνω στο στήθος του, του έλειπε ένα μάτι και ποτέ μα ποτέ δε γελούσε. Ήταν πάντα σκυθρωπός και θυμωμένος.

Μόλις είδε τον Ερωτηματικόσαυρο τον έβαλε στο μάτι (το άλλο του το καλό, που έβλεπε) και άρχισε να τον κυνηγάει για να του κόψει μια και καλή και το βήχα και το χαμόγελο...."

Η ιστορία συνεχίστηκε κι άλλο και τελικά κατέληξε σε σχεδιάγραμμα πολλαπλών επιλογών που ακολουθούσε το κάθε παιδί χωριστά (ανάλογα με το πώς ήθελε να συνεχιστεί αυτή η περίεργη ιστορία), αλλά όλες οι επιλογές, στο τέλος, κατέληγαν στην εξής φράση:

Ό,τι και να 'γινε
εμείς ζήσαμε καλύτερα
και πάντα θα θυμόμαστε
...

Σημείωμα

Απόσπασμα από σημείωμα που δίνω κατά καιρούς στους γονείς
για να τους ενημερώσω για την πρόοδο των μαθημάτων:

Θεσσαλονίκη, 23 Νοεμβρίου 2009

Αγαπητοί γονείς,

προχωράμε πια κανονικά στην ύλη των μαθημάτων.

Το κάθε μάθημα αποτελείται από το συνδυασμό τριών Βασικών Ενοτήτων:

Η Πρώτη Ενότητα αφορά στη διεύρυνση της Αντίληψης, της Φαντασίας και του Τρόπου Έκφρασης.

Η Δεύτερη Ενότητα αφορά στην Τεχνική Βελτίωσης των Γραπτών Κειμένων.

Η Τρίτη Ενότητα αφορά στην Ανάπτυξη της Δημιουργικής Σσκέψης.

Παράλληλα, κάθε παιδί έχει αρχίσει να δημιουργεί έναν δικό του ξεχωριστό Υπερήρωα, τον οποίο θα δει σε τελική μορφή (όπως τον φαντάστηκε και τον περιέγραψε) σχεδιασμένο και τυπωμένο έγχρωμα σε μικρή αφίσα.

...

Λήξη σχολικής χρονιάς 2008-2009

Στις 9 Ιουνίου συγκεντρωθήκαμε στο Βαφοπούλειο (γονείς, φίλοι και μαθητές) για να γίνει και επίσημα η λήξη της σχολικής περίοδου 2008-2009.

Έκανα μια σύντομη παρουσίαση του έργου και των στόχων του Εργαστηρίου (με πάουερ πόιντ) και επεσήμανα τι επιδιώξαμε και πόσο μακριά καταφέραμε να φτάσουμε με τα παιδιά, δίνοντας παραδείγματα των επιτευγμάτων τους.

Κάπου-κάπου, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, ακουγόταν μια περήφανη φωνούλα από το ακροατήριο να λέει: "Εγώ το βρήκα/είπα αυτό" ή κάτι παρόμοιο.


Και μόνο που μου έλεγαν οι γονείς, κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς, ότι τα παιδιά τους ανυπομονούν να φτάσει η Δευτέρα που γίνονται τα μαθήματα, για να έρθουν με χαρά στην τάξη, ήταν μια μεγάλη ανταμοιβή για μένα.
Επειδή πρόκειται για μαθήματα που αφορούν βασικά το λόγο, που αρκετά παιδιά το βρίσκουν αρκετά βαρετό, είναι μεγάλη χαρά και ικανοποίηση για μένα να μαθαίνω ότι το έργο μου αποδίδει καρπούς.


Παιδιά και γονείς με παρακάλεσαν να συνεχιστούν τα μαθήματα και για δεύτερη χρονιά, αλλά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον προς το παρόν.
Ίσως στο μέλλον, αλλά πότε ακριβώς δε μπορώ να ξέρω ακόμα.

Μετά τον απολογισμό το έργου του Εργαστηρίου, ανεβήκαμε όλοι στον 6ο όροφο όπου έγινε η παρουσίαση όλων των Εργαστηρίων/Δραστηριοτήτων που λειτουργούν στο Βαφοπούλειο. Ο κάθε υπεύθυνος, ανέφερε εν συντομία κάποια πράγματα για τον τομέα του.


Παρών ήταν και ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Νεολαίας Θεσσαλονίκης, Βασίλειος Γάκης, ο οποίος μίλησε με κολακευτικά λόγια για το συνολικό έργο και την πολιτιστική προσφορά του Βαφοπουλείου.



.

"Παιχνίδια με τις λέξεις" - 4Ε

Το τοπικό τηλεοπτικό κανάλι 4Ε, έμαθε για το Εργαστήρι και ζήτησε να παρουσιάσει το έργο του στην εκπομπή του: "Ποτέ δεν ξέρεις".

Έτσι, ήρθε σε ένα μάθημά μας και τράβηξε διάφορες σκηνές κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας.



Επίσης, η γλυκύτατη και ευγενέστατη παρουσιάστρια Μαρία Λουπίδου, μίλησε ξεχωριστά με όλους τους μαθητές μπροστά στην κάμερα κάνοντάς τους διάφορες ερωτήσεις -κάτι σα μικρή συνέντευξη .....................

Τελευταία ήταν η δική μου σειρά। Ήμουν τελείως απροετοίμαστη για τις ερωτήσεις και είχα και σχετικό τρακ..................



Ο τίτλος της εκπομπής ήταν: "Παιχνίδια με τις λέξεις"

























ΠΡΟΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ..........


.

Χριστουγεννιάτικη Έκθεση 2008

Όλα τα τμήματα που στεγάζονται στο Βαφοπούλειο με διάφορες δραστηριότητες, συμμετείχαν στη Χριστουγεννιάτικη Έκθεση 2008 με έργα τους।

Μια και είμαστε Εργαστήρι Έκφρασης και Γραφής, τα παιδιά ετοίμασαν μικρά κειμενάκια σχετικ

ά με τα Χριστούγεννα και τον Άγιο Βασίλη।

Επίσης, το κάθε παιδί δημιούργησε το δικό του κόμικ με έτοιμες εικόνες που επέλεγε, έκοβε, ταξινομούσε και κολλούσε προσθέτοντας τους δικούς του διαλόγους.

Για συμπλήρωμα, στολίσαμε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο από λωρίδες χαρτιού

με τις ευχές όλων των παιδιών όπως: ..............

Δημιουργήσαμε όμως ακόμη ένα, κάπως πιο σουρεαλιστικό, δέντρο με κορδέλα και χιουμοριστικές κάρτες, όπου τα παιδιά έγραψαν πάλι ευχές, αυτή τη φορά όμως με γερή δόση χιούμορ όπως: ..................................

(Προς επεξεργασία…)

Διασκέδαση και Έπαινος -2

Τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα όταν διασκεδάζουν. Και όχι μόνο αυτό. Όταν διασκεδάζουν δε συνειδητοποιούν ότι στην ουσία αυτό που γίνεται είναι μάθημα.
Γι αυτό, το κάθε τι που παρουσιάζω, προσπαθώ να το κάνω να μοιάζει με παιχνίδι, είτε προσχεδιασμένα από πριν, είτε εκείνη τη στιγμή, σύμφωνα με την ανταπόκριση και τα σχόλια των παιδιών.

Έτσι, όταν σήμερα ζήτησα από τα παιδιά να γράψουν μία πρόταση (με κάποιους απαγορευτικούς όρους που έθεσα και που δεν έπρεπε να περιέχονται μέσα στην πρόταση), τα παιδιά δυσανασχέτησαν κάπως. Κάποια από αυτά δήλωσαν αδυναμία να σκεφτούν ακόμα και την πιο απλή πρόταση.

Διαβάζοντας δυνατά την πρώτη πρόταση που γράφτηκε από ένα κορίτσι της τάξης, βρήκα την ευκαιρία να τους δώσω κίνητρο άμιλλας.
Επαίνεσα τα κορίτσια και μίλησα για "σκορ κοριτσιών-αγοριών: 1-0".
Όπως, ήταν φυσικό, τα αγόρια αμέσως ανταποκρίθηκαν κι έβαλαν τα δυνατά τους να γράψουν κι αυτά κάτι.
Σύντομα εξελίχθηκε ένα ντέρμπι προτάσεων κι εγώ μετρούσα πια όχι προτάσεις ανάμεσα στα αγόρια και στα κορίτσια, αλλά τις λέξεις που περιέχει κάθε πρόταση.
Όλοι μετρούσαν το σκορ κι όλοι έβαζαν τα δυνατά τους να το ξεπεράσουν. Ο ενθουσιασμός που έδειχνα σε κάθε νέα πρόταση καθώς μετρούσα όλο και περισσότερες λέξεις -και φράσεις όπως "λιποθυμώ"- έκαναν τα παιδιά να γελάνε και να προσπαθούν ακόμη περισσότερο να με εντυπωσιάσουν με καινούργιες ιδέες.
Ξεκινήσαμε με προτάσεις 5-6 λέξεων και τελικά φτάσαμε στο σκορ των 27 λέξεων στην ίδια πρόταση.
Όχι, δεν κάνουν οι πολλές λέξεις τη σωστή πρόταση. Το μυαλό των παιδιών όμως δούλευε για να κάνει συνδέσεις φράσεων και εμπλουτισμό της αρχικής ιδέας για να μεγαλώσει μια πρόταση κι αυτό ήταν αρκετό για την εισαγωγή στον καταιγισμό ιδεών (brainstorming).

Κάποια στιγμή, έριξα την ιδέα πως μπορούσαμε να κάνουμε μία μεγάλη πρόταση (σύμφωνα με τους όρους που είχα βάλει) λέγοντας ότι μια γάτα έχει 100 γατάκια απαριθμώντας τα γατάκια της: πρώτο γατάκι, δεύτερο γατάκι κ.ο.κ..
Λίγο αργότερα, ένα κορίτσι ενεργοποιώντας την αποκλίνουσα σκέψη, βάσει του παραδείγματος, έγραψε ότι έχει πολλούς φίλους, γράφοντας όλα τα ονόματά τους στην ίδια πρόταση.
Σε κάποια άλλη πρόταση, αντί για κάποιες λέξεις (όπως "γάτα", που την παιδεύουμε ακόμη κι ας φτάσαμε στο τρίτο μάθημα) ζωγράφισε εικόνες.
Κάτι τέτοιες αντισυμβατικές κινήσεις εκ μέρους των παιδιών με χαροποιούν ιδιαίτερα, γιατί αυτό σημαίνει ότι η φαντασία τους δουλεύει και πετάει και διευρύνεται χωρίς να μένει εγκλωβισμένη σε κανόνες σκέψης.

"Ένα νους που επεκτείνεται από μια νέα ιδέα
δεν επιστρέφει ποτέ στις αρχικές του διαστάσεις"
(O. W. Holmes)

.

Διασκέδαση και Έπαινος -1

Σίγουρα τα παιδιά χρειάζονται τον έπαινο για ό,τι δημιουργούν.
Κάποιοι από τους μαθητές μου είναι πολύ εκδηλωτικοί και σίγουροι για τον εαυτό τους και μιλάνε συνεχώς μέσα στην τάξη. Κάποιοι άλλοι είναι πιο κλειστοί και απόμακροι, ντροπαλοί και συνεσταλμένοι, που κρατούν μια μοναχική απόσταση από το σύνολο της τάξης.

Τους μαθητές αυτούς προσπαθώ να τους ενσωματώσω έμμεσα και σιγά-σιγά στο σύνολο. Όχι με άμεσες προτάσεις όπως "γιατί δεν συμμετέχεις" ή "γιατί δεν μιλάς κι εσύ", που θα τους υποβάλουν ακόμα πιο πολύ το πρόβλημα και θα τους κάνουν να αισθανθούν περισσότερο αποκομμένοι, αλλά με τον έμμεσο τρόπο του επαίνου.

Ένα παράδειγμα:

Κάποιο αγόρι είναι πολύ απόμακρο και είχε παλιά κάποιο πρόβλημα με το λόγο, όπως με ενημέρωσαν οι γονείς του. Συνήθως κρύβει τα γραπτά του όταν πάω να δω τι γράφει αλλά ποτέ δεν το πιέζω να μου τα δείξει ή να τα διαβάσει στους άλλους χωρίς να θέλει.

Σήμερα, σκυμμένο πάνω στην εικόνα που τους είχα δώσει, όσο οι άλλοι σχολίαζαν, σκιτσάριζε το περίγραμμα μια ακαθόριστης άγριας μορφής που υπήρχε, δίνοντάς της μια χιουμοριστική νότα. Αμέσως άρπαξα την ευκαιρία να δείξω στα άλλα παιδιά τι ζωγράφισε με κολακευτικά λόγια, επαινώντας αυτήν την ιδέα και να παροτρύνω να κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι κάτι παρόμοιο. Έτσι το συγκεκριμένο αγόρι (χωρίς να χρειαστεί να πει κουβέντα αφού δεν ήθελε) αισθάνθηκε ξεχωριστό, πώς κατάφερε κάτι μοναδικό, πράγμα που ενίσχυσε την αυτοπεποίθησή του.

Λίγο αργότερα, τα παιδιά έκαναν ερωτήσεις για τη συγκεκριμένη εικόνα και οι υπόλοιποι έδιναν απαντήσεις. Όταν έκανε την ερώτησή του δειλά και σιγανά το αγόρι αυτό, άργησαν να ανταποκριθούν οι υπόλοιποι και κυρίως οι φωνακλάδες της τάξης.

Βρήκα λοιπόν την ευκαιρία και πάλι να ενισχύσω την αυτοπεποίθησή του λέγοντας στους υπόλοιπους:

"Σας την έφερε ο Χ. Κανείς δεν ξέρει τι να πει; Αν μπορείτε απαντήστε στην δύσκολη ερώτηση που σκέφτηκε".

Ένα γλυκό ντροπαλό χαμόγελο ικανοποίησης (η πολύτιμη ανταμοιβή μου) σχηματίστηκε στο προσωπάκι του.

Μετά από την ιδέα του περιγράμματος, ένα κοριτσάκι ζωγράφισε συννεφάκι με λόγια. Και πάλι έπαινος για την ξεχωριστή ιδέα και πάλι τα μολύβια και οι καρικατούρες πήραν συναγωνιστικά φωτιά, για να προσθέσουν και οι υπόλοιποι ένα ανάλογο ευρηματικό ή χιουμοριστικό κείμενο.

Ήταν το τρίτο μάθημά μας σήμερα και ήδη η φαντασία των παιδιών άρχισε να με εκπλήσσει για το πού μπορεί να φτάσει. Ενθουσιάζομαι και τους το δείχνω και χαίρονται κι αυτά και προσπαθούν ακόμα περισσότερο.

Ακόμη και ένα μικρό κοριτσάκι τελείως αποκομμένο από το σύνολο, έδειξε σήμερα σημάδια βελτίωσης και με χαροποίησε ιδιαίτερα. Στο τέλος (ποιος να το περίμενε από ένα τόσο απομονωμένο πλασματάκι) ήρθε και μ' αγκάλιασε.

Κι άλλα παιδιά μου 'χουν δείξει παρόμοια σημεία αγάπης που σημαίνει ότι κατάφερα να με αισθάνονται κοντά τους και με εμπιστεύονται.

Οι γονείς τους μου λένε ότι περιμένουν πώς και πώς να φτάσει η Δευτέρα για έρθουν στο μάθημα. Αυτός ήταν και ο στόχος που είχα βάλει. Να διασκεδάζουμε με τα παιδιά και να περνάμε όμορφα, ώστε να μη βλέπουν την ενασχόληση με το λόγο σαν κάτι βαρετό γεμάτο γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες. Οι κανόνες συμπληρώνουν τα γραπτά των παιδιών. Πρωταρχικός σκοπός είναι να θέλουν να ασχολούνται με τον λόγο είτε γραπτά είτε προφορικά από ευχαρίστηση κι όχι από αγγαρεία. Μόνο έτσι θα τον αγαπήσουν.